ਸੁਹਣੀਆਂ ਦੇ ਸਰ੍ਨਾਂਵੇਂ ਟੋਲ
ਵੇਹਰ ਕੇ ,'ਸਹੀ' ਕੁਝ ਤਾਂ ਬੋਲ .
ਗੁੱਡਾ ਸਿਖਰ ਟਿਕਾਈ ਰਖ
ਖਾ ਨਾ ਜਾਵੇ ਏਹੇ ਝੋਲ .
ਫਸਲ ਵਸਲ ਦੀ ਪੱਕੀ ਸੂ;
ਚੱਕ ਢੋਲੀਆ ਆਹ ਫੜ ਢੋਲ .
ਦੀਦਡੀਆਂ ਦੇ ਲੇਖ ਹਰੇ ;
ਦਿਲਬਰ ਵੱਸਦੀ ਹਰ੍ਪ੍ਲ੍ ਕੋਲ.
ਇਸ਼ਕੇ ਵਾਲਾ ਈਸਬਗੋਲ
ਫੋਲ;ਬਣਾ ਕੇ ਪੁੱਜ ਕੇ ਫੋਲ .
ਜਿੱਡਾ ਵੱਡਾ ਸੁਣਦੈ ਬੋਲ ,
ਓਡਾ ਵੱਡਾ ਢੋਲ ਦਾ ਪੋਲ .
ਗਾਫਿਲ ਮਨ ,ਗਾਫਿਲ ਨਾ ਰਹੁ ,
ਜਾ ਢੁੱਕ ਬਹਿ ਜਾ ਸ਼ਹੁ ਦੇ ਕੋਲ .
ਸੂਤੀ ਸੰਘੀ ਵੇਲੇ ਨੇ ਤਾਂ ;
ਬੋਲ ਮਜੌਰਾ ਨੈਨੋਂ ਬੋਲ .
ਤਕਿਯਾ ਕਾਯਮ ਦਾਯਮ ਰਖ;
ਰੁਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਬੰਦੇ ਸੋਹਲ
ਦੀਪ ਜੀਰਵੀ
੩-੧੦-੧੧
No comments:
Post a Comment